Evcil Hayvanlarda Körlük

Bu bilgi sayfası bu duruma ilişkin mevcut tüm bilgileri içermemektedir. Bu materyal veteriner hekimler tarafından yazılmış ve gözden geçirilmiştir ve sık sorulan soruların yanıtlanmasına yardımcı olmayı amaçlamaktadır. Tıbbi tavsiye, teşhis veya tedavinin yerini almaz. Sorularınız varsa özel tıbbi tavsiye için veterinerinize başvurun.

Bu durum nedir?

Evcil hayvanların bir veya iki gözünde körlük (görme kaybı) meydana gelebilir. Bu görme değişikliği kademeli veya ani olarak gerçekleşebilir ve kısmi (sınırlı veya azalmış görme) veya tam (tam görme kaybı) olarak sınıflandırılabilir.

Bu durumun bazı yaygın belirtileri nelerdir?

Evcil hayvanınızda aşağıdaki belirtilerin bazılarını veya tamamını fark edebilirsiniz:

• Azalmış aktivite veya uyuşukluk
• Oyuncak, su ve mama kapları gibi eşyaları bulamama
• Hareket eden nesneleri fark edememe
• Sabit nesnelere çarpma
• Hareket ederken, zıplarken veya merdivenlerden inip çıkarken tereddüt etme
• Karanlık veya loş ışıklı odalara girme isteksizliği (kısmi görme kaybıyla birlikte)
• Yön kaybı veya kafa karışıklığı
• Kaygı, kolayca irkilme
• Artan ses çıkarma
• Bulutluluk, kızarıklık, geniş göz bebekleri, şaşılık, dışarı fırlamış gözler veya göz çevresinde şişlik gibi göz görünümünde değişiklikler
• Körlük altta yatan bir hastalıktan kaynaklanıyorsa, diğer değişiklikler (uyuşukluk, artan susama veya idrara çıkma, nefes nefese kalma, ağrı) fark edilebilir

Sadece bir göz etkilenmişse veya başlangıç ​​kademeliyse, evcil hayvanlar uyum sağlayabilir ve belirtiler fark edilmeyebilir. Bazen görme kaybı ilk olarak veteriner muayenesinde veya hasta alışılmadık bir ortamdayken fark edilir.

Bu duruma ne sebep olur?

Körlüğün nedenleri doğuştan (doğuştan) veya sonradan (yaşamın ilerleyen dönemlerinde) olabilir. Körlük, yalnızca gözlerdeki değişikliklerden veya hastalıklardan (örneğin katarakt veya glokom) veya vücudun diğer bölgelerine ek olarak gözleri de etkileyen hastalıklardan (örneğin retinaya zarar veren hipertansiyon) kaynaklanabilir.

Körlüğün nedeni belirlendikten sonra, veteriner hekiminiz size tedavi hakkında daha detaylı bilgi verecektir.

Nasıl teşhis edilir?

Yukarıda listelenen belirtilere ek olarak, veteriner hekiminiz gözlerde körlüğü doğrulayan değişiklikler gözlemleyebilir. Ayrıca, rutin bir fizik muayene sırasında, özellikle tek bir göz etkilenmişse, evde fark edilmeyen hafif görme kaybı belirtileri tespit edebilir. Bazı durumlarda, bir veteriner göz doktoruna sevk önerilebilir.

Veteriner hekiminiz, evcil hayvanınızın teşhisini doğrulamak için aşağıdaki testlerden bir veya daha fazlasını önerebilir:

Göz muayenesi. Göz muayenesi, veteriner hekimin göz içindeki ve çevresindeki yapıları görüntülemesini sağlayan oftalmoskop adı verilen bir cihazla yapılan, evcil hayvanınızın gözlerinin kapsamlı bir değerlendirmesidir. Gözün arkasının daha iyi görülebilmesi için göz bebekleri göz damlalarıyla genişletilebilir (büyütülebilir). Bu test, katarakt (görmeyi engelleyebilen lensin sertleşmesi) olup olmadığını belirlemek için faydalıdır.

Göz içi basıncı (GİB) ölçümü (tonometri). Bu test, evcil hayvanınızın gözlerinin içindeki basıncı ölçmek için özel bir alet (tonometre) kullanır. Topikal bir uyuşturucu maddenin uygulanmasının ardından, göz yüzeyine hafifçe dokunarak göz içindeki sıvı basıncını ölçmek için küçük bir cihaz kullanılır. Anormal basınç ölçümleri, glokom (artmış basınca neden olur) veya üveit (düşük basınca neden olur) gibi belirli rahatsızlıkların varlığını gösterebilir. Bu rahatsızlıklar görme kaybına yol açabilir ve müdahale gerektiren diğer sistemik hastalıklara işaret edebilir.

Schirmer gözyaşı testi. Gözyaşı üretimi, milimetre cinsinden işaretlenmiş ince bir kağıt şeridinin alt göz kapağının içine bir dakika boyunca yerleştirilmesiyle ölçülür. Yüzey sıvısı gözden uzaklaştırılıp kağıt boyunca aşağı doğru çekilir ve üretilen gözyaşı miktarının görsel bir ölçümü oluşturulur. Gözyaşı filmindeki azalma, korneada (göz küresinin şeffaf yüzeyi) değişikliklere neden olabilir ve görme kaybına yol açabilir.

Floresen boyası. Korneadaki hasarı değerlendirmek için göze küçük bir damla sarı-yeşil boya (floresan) uygulanır. Yüzeysel kornea ülserleri veya çizikleri boyayı emer ve mavi ışık altında bakıldığında neon yeşili görünür. (Her iki gözden burnuna uzanan bir gözyaşı kanalı olduğundan, leke evcil hayvanınızın burnunda da görünebilir veya burnundan çıkabilir; bu normaldir.) Kör evcil hayvanlar kornea hasarına daha yatkın olabilir.

Elektroretinografi. Bu test bir veteriner göz doktoru tarafından yapılır. Elektroretinografi, görme için gerekli olan gözün arka kısmındaki bir yapı olan retinanın işlevini test eder.

Oküler ultrason. Bu test genellikle bir veteriner göz doktoru tarafından yapılır. Ultrason taraması, iç yapıların görüntülerini oluşturmak için ses dalgalarını kullanır. Veteriner hekiminiz kitle veya retina dekolmanından şüpheleniyorsa, oküler ultrason önerilir.

Nörolojik muayene. Bu, görme kaybını tespit edebilir ve beynin ve gözlerle ilgili sinirlerin işlevini değerlendirebilir. Körlük, optik sinir veya beyindeki anormalliklerden kaynaklanabileceğinden bu önemlidir.

Veteriner hekiminiz ayrıca, belirli organların işlevini değerlendirmek ve evcil hayvanınızın görme kaybıyla ilişkili olabilecek hastalıkları tespit etmek için kan ve idrar testleri önerebilir. Ayrıca, yaygın bir akut körlük nedeni olan retina dekolmanı olan evcil hayvanlarda hipertansiyon olup olmadığını kontrol etmek için kan basıncı testi de yapılabilir.

Tedavi seçenekleri nelerdir?

Tedavi, körlüğün nedenine bağlı olacaktır. Tedavi, göz damlaları, ağızdan alınan ilaçlar veya ameliyatı içerebilir. Körlüğün birçok nedeni tedavi edilemez veya iyileştirilemez; ancak evcil hayvanınızın çevresini yönetmek, nispeten normal bir yaşam sürmelerine yardımcı olabilir.

Bunun evcil hayvanım için anlamı nedir?

Görme kaybı, bir evcil hayvan için genellikle bir insan kadar sıkıntı verici değildir. Köpekler ve kediler, rahatsızlıkları yönetilebildiği sürece son derece uyumludur.

Kediler ve köpeklerin mükemmel işitme ve koku alma duyuları vardır. Bıyıkları ve özel duyusal tüyleri de çevrelerinde gezinmelerine yardımcı olur.

Aşağıdaki ipuçları evcil hayvanınızın güvenliğini sağlamanıza yardımcı olabilir:

• Keskin nesneler veya teller gibi evcil hayvanınızın bulunduğu seviyede tehlike oluşturabilecek nesneleri kaldırın.
• Mobilyaların yerini değiştirmeyin veya ayakkabı, sırt çantası ya da çocuk oyuncakları gibi eşyaları ortalıkta bırakmayın.
• Düşmeleri önlemek için merdivenlerin başına ve sonuna bebek kapıları yerleştirin ve merdivenlere, havuzlara veya tehlikeli alanlara erişimi engelleyin.
• Evcil hayvanınızın yerini öğrenmesine yardımcı olmak için kapı ve girişlere dokulu paspaslar kullanın.
• Küçük ve güvenli bir alanda veya kulübede tutulması, özellikle görme kaybına alışmaya çalışırken evcil hayvanınız yalnızken güvenliğini artırabilir.
• Evde yalnızken yön bulmasına yardımcı olması için televizyonu açık bırakın.
• Mama ve su kaynaklarını aynı yerde tutun. Mama ve su kaplarının altına bir paspas veya su çeşmesi gibi dokunsal ve sesli yönlendirmeler eklemek, konumu belirlemeye yardımcı olabilir.
• Yürürken koşum takımı kullanın ve yaralanmaları önlemek için dar alanlara ve kapılara her zaman dikkat edin.
• Bahçede, evcil hayvanınızı sınırlandırmak için bir bariyer (elektronik çit değil) kullanın. Tüm alçak dalları ve nesneleri uzak tutun.
• Bekle, adım at, sola veya sağa gibi komutlar öğretin. "Git, merhaba de" gibi bir komut öğretmek, evcil hayvanınızın birinin yaklaştığını anlamasını sağlayabilir. Profesyonel bir eğitmen kullanmak faydalı olabilir.
• Evcil hayvanınızın görme engelli olduğunu başkalarına açıkça belirtin. "Kör" yazan bir yelek, bandana veya tasma etiketi, yabancıların ani yaklaşımlarını önleyebilir.

Veteriner Hekimi ne zaman aramalıyım?

Evcil hayvanınızda aşağıdaki belirti veya semptomlardan herhangi biri varsa, en kısa sürede veteriner hekiminizi arayın:

• Saldırganlık belirtileri veya diğer davranış değişiklikleri
• Yönelim bozukluğunun aniden kötüleşmesi
• İştahsızlık veya uyuşukluk
• Gözleri kısma veya yüze pati atma
• Reçete edilen ilaca beklenen yanıtın veya iyileşmenin olmaması
• Reçete edilen ilacı uygulayamama