Kedilerde Üst Solunum Yolu Enfeksiyonu (URI)

Hastalıklar

Görüntüleme Sayısı: 96
19 Ekim 2024 14:52

Kedilerde Üst Solunum Yolu Enfeksiyonu (URI)
Bu durumun diğer adları: kedi bulaşıcı solunum yolu hastalığı, kedi üst solunum yolu hastalığı kompleksi (URD), kedi viral rinotrakeiti (FVR)

Bu bilgi sayfası bu duruma ilişkin mevcut tüm bilgileri içermemektedir. Bu materyal veteriner hekimler tarafından yazılmış ve gözden geçirilmiş ve sık sorulan soruların yanıtlanmasına yardımcı olmayı sağlamaktadır. Tıbbi tavsiye, teşhis veya yerde yer almaz. Sorularınız varsa özel tıbbi tavsiye için veterinerinize başvurun.

Önemli Bilgiler

  • Üst solunum yolu enfeksiyonunun (URI) belirtileri arasında hapşırma, göz ve burun akıntısı ve öksürük bulunur.
  • URI birçok farklı virüs ve bakteriden kaynaklanabilir. Çoğu durumda, kesin nedeni bilmek gerekli değildir ve veterineriniz evcil hayvanınızı yalnızca geçmişe ve fiziksel muayeneye dayanarak teşhis edebilir. Veterineriniz kedinizin belirtilerine göre ek testler önerebilir.
  • URI genellikle sıvı tedavisi, nemlendirici kullanımı ve iştah uyarıcıları gibi destekleyici tedaviyle çözülür. Daha şiddetli belirtileri olan kedilerin hastaneye yatırılması gerekebilir.
  • Üst solunum yolu enfeksiyonları oldukça bulaşıcıdır. Aktif URI'si olan kediler sağlıklı kedilerden ayrılmalıdır.

Bu durum nedir?

Kedilerde üst solunum yolu enfeksiyonları yaygındır ve oldukça bulaşıcıdır. Enfeksiyon genellikle kısa ömürlüdür, 7 ila 21 gün sürer; ancak bazı kedilerde kronik veya tekrarlayan belirtiler gelişir.

Bu durumun bazı yaygın belirtileri nelerdir?

Evcil hayvanınızda aşağıdakilerin bazılarını veya tamamını fark edebilirsiniz:

  • Hapşırma
  • Gözlerden veya burundan akıntı
  • Burun tıkanıklığı
  • Öksürük veya hırıltı
  • Göz kızarıklığı veya şaşılık
  • Şişmiş kırmızı diş etleri
  • Ağız, burun veya dudak ülseri
  • Ağız suyu akması
  • İştahsızlık veya yeme zorluğu
  • Uyuşukluk
  • Ağız açık nefes alma

Bu duruma ne sebep olur?

Kedilerde üst solunum yolu enfeksiyonları genellikle bir veya birden fazla mikroorganizmadan kaynaklanır, bunlara şunlar dahildir:

  • Feline herpesvirüs tip-1 (FHV-1). Birçok üst solunum yolu enfeksiyonunun en yaygın nedenidir. Kedilerin yaklaşık %97'si hayatlarının bir noktasında virüse maruz kalmıştır. Genç ve ergen kedilerde klinik belirtiler görülme olasılığı en yüksektir. Hafif solunum belirtileri tipiktir.
  • Feline calicivirus (FCV). Kedilerde üst solunum yolu hastalığının ikinci en sık görülen viral nedenidir. Bu virüs, tipik üst solunum yolu belirtilerine ek olarak ağız çevresinde ülserasyona neden olur ve bazen topallama ve ateşe de neden olabilir.
  • Bordetella bronchiseptica. Çeşitli üst solunum yolu enfeksiyonu belirtileri bu bakteriye atfedilebilir, ancak köpeklerde daha yaygındır.
  • Klamidya felis. Bu bakteri esas olarak etkilenen kedilerin gözlerini enfekte ederek kırmızı, sulu gözlere neden olur. Ayrıca burun boşluklarını ve alt hava yollarını iltihaplandırabilir.
  • Mycoplasma felis. Bu organizma kedilerin burun kanallarında normal bir sakindir ve genellikle tek başına hastalığa neden olmaz. Ancak, diğer enfeksiyöz ajanların varlığında, bu bakteri burun boşluklarının ve boğazın yanı sıra gözü çevreleyen zarların (konjonktiva) iltihaplanmasına katkıda bulunabilir. Mycoplasma felis ayrıca alt solunum yollarını etkileyerek hırıltı gibi astım benzeri belirtilere neden olabilir.

Kedi herpes virüsü ve kalisivirüs, kedi üst solunum yolu enfeksiyonlarının çoğunu oluştururken, bakteriyel nedenler daha az yaygındır. Üst solunum yolu enfeksiyonları göz, burun veya ağız salgıları yoluyla yayılabilir. Son derece bulaşıcı yapıları göz önüne alındığında, bu enfeksiyonlar barınaklarda, kedi pansiyonlarında ve çok sayıda kedinin yakın mesafede barındırıldığı diğer yerlerde yaygındır. Olgunlaşmamış bağışıklık sistemlerine sahip yavru kediler özellikle yatkındır.

En yaygın üst solunum yolu enfeksiyonuna neden olan organizmalar için aşılar mevcuttur. Bunlar enfeksiyonun şiddetini ve süresini en aza indirmeye yardımcı olabilir ancak hastalığı tamamen önleyemeyebilir. Aşı, aktif kalisivirüs enfeksiyonu olan hasta kedilere uygulanmamalıdır.

Nasıl teşhis edilir?

Yukarıda listelenen belirtilere ek olarak, veterineriniz iltihaplı veya tahriş olmuş göz kapağı zarları (konjonktivit), anormal solunum sesleri, genişlemiş lenf düğümleri, ateş veya artmış solunum hızı gözlemleyebilir. İleri hastalıkta, zayıf vücut durumu ve dehidratasyon görülebilir.

Veterineriniz, evcil hayvanınızın teşhisini doğrulamak için aşağıdaki testlerden bir veya daha fazlasını önerebilir:

  • Solunum yolu hastalığı polimeraz zincir reaksiyonu (PCR). Bu test, burundan, gözlerden ve/veya boğazdan alınan bir örnekte solunum yolu hastalığından sorumlu organizmaların çoğunun DNA'sının bulunup bulunmadığını belirler. Bu test belirli virüslerin varlığını belirleyebilse de, bu virüslerin evcil hayvanınızın belirtilerinin tek nedeni olduğunu doğrulamaz. Bazı veterinerler, testten önce varsayılan kalisivirüs veya herpesvirüs enfeksiyonu için tedavi önerecektir.
  • Florescein boyası. Korneada hasar olup olmadığını değerlendirmek için göze küçük bir damla sarı-yeşil boya (florescein) uygulanır. Yüzeysel kornea ülserleri veya çizikleri boyayı emer ve mavi ışık altında bakıldığında neon yeşili görünür. (Leke evcil hayvanınızın burnunda da görünebilir; bu normaldir.) Derin bir kornea ülseri lekeyi ememeyebilir ve daha agresif bir tedavi gerektirebilir. Kornea ülserleri kedi herpes virüsünün yaygın bir belirtisidir.

Veterineriniz, diğer durumları ekarte etmeye yardımcı olmak için aşağıdaki testlerden bir veya daha fazlasını önerebilir:

  • Torasik radyografiler (göğüs röntgenleri). Radyografiler, veterinerin evcil hayvanınızın göğüs boşluğunun içindeki yapıları değerlendirmesine yardımcı olabilecek bir görüntü türüdür. Veterineriniz, evcil hayvanınızın belirtilerini açıklayabilecek zatürre veya diğer hava yolu hastalığı belirtileri arayabilir.
  • Dışkı yüzdürme. Evcil hayvanınızın dışkısından alınan bir örnek, akciğer kurdu dahil olmak üzere bağırsak paraziti yumurtalarını veya kistlerini aramak için mikroskobik olarak incelenir.
  • Kalp kurdu testi. Bu test, kalp kurdu enfeksiyonuna dair kanıt bulmak için küçük bir kan örneğini kontrol eder. Kalp kurdu gibi kandaki belirli parazit türleri de solunum belirtilerine neden olabilir. Evcil hayvanınız yakın zamanda kalp kurdu testi yaptırmadıysa veya kalp kurdu önlemi almıyorsa, bu test önerilebilir.
  • Anestezi altında orofaringeal muayene. Ağız arkasının (farenks) kapsamlı bir muayenesi genel anestezi gerektirir, çünkü çoğu kedi uyanıkken kapsamlı bir muayeneye tahammül etmez. Anestezi altına alındıktan sonra, ağız ve burun boşluklarının kapsamlı bir değerlendirmesi veterinerinizin polip veya mantar enfeksiyonu gibi diğer hastalık belirtilerini değerlendirmesine yardımcı olur.
  • Tam kan sayımı (CBC). CBC, evcil hayvanınızın kanındaki kırmızı kan hücrelerini, beyaz kan hücrelerini ve trombositleri değerlendirir. Ayrıca anemiyi ve enfeksiyon, iltihaplanma ve bazı kanser belirtilerini de belirleyebilir.
  • Serum kimyası profili. Serum kimyası profili (biyokimya paneli, kan kimyası veya biyokimyasal panel olarak da bilinir), karaciğer ve böbrekler gibi iç organların durumunu değerlendiren, elektrolitleri ölçen ve belirli enzimlerin seviyelerini belirleyen bir kan testidir.
  • İdrar tahlili (UA). Bu test idrarda enfeksiyon belirtileri veya idrar yolundaki diğer anormallikler için analiz yapar, böbrek fonksiyonunu değerlendirir ve sistemik hastalığa dair diğer ipuçlarını arar.
  • Transoral veya transtrakeal yıkama. Sıvı geçici olarak akciğerlerin büyük hava yollarına yerleştirilir (ağızdan veya trakeada küçük bir delik açılarak) ve ardından çıkarılır, akciğerlerden ve trakeadan bir sıvı örneği getirilir. Örnek bir mikroskopla değerlendirilir ve kültüre gönderilir.
  • Konjonktival sitoloji. Göz kapaklarının iç yüzeyinden (konjonktiva) küçük bir fırça veya spatula ile bir hücre örneği toplanır. Örnek, mevcut iltihaplanma türünü değerlendirmek için bir mikroskopla incelenir ve FHV-1'de görülenlere benzer belirtilere neden olan bulaşıcı bir bakteriyel hastalık olan Chlamydia felis enfeksiyonunu teşhis etmek için kullanılabilir.

Tedavi seçenekleri nelerdir?

Veterineriniz evcil hayvanınızın özel ihtiyaçlarına göre aşağıdakilerden bir veya birkaçını önerebilir:

  • Normal hidrasyon seviyelerini korumaya yardımcı olmak için sıvı tedavisi
  • Son derece lezzetli, yumuşatılmış ve ısıtılmış yiyecek
  • Kediniz bağımsız olarak yemek yiyemiyorsa destekli beslenme
  • Göz merhemi veya damlaları
  • Bakteriyel enfeksiyon şüphesi varsa oral veya enjekte edilebilir antibiyotikler
  • Antiviral ilaçlar
  • İştah açıcılar
  • Bağışıklık sistemini uyaran ilaçlar
  • N-asetilsistein takviyesi
  • Burun tıkanıklığına yardımcı olmak için nemlendirici veya burun tuzlu su damlaları
  • Şiddetli vakalarda hastaneye yatış ve destekleyici bakım gerekebilir

Bunun evcil hayvanım için anlamı nedir?

  • Üst solunum yolu enfeksiyonu olan kediler, klinik belirtiler ortaya çıktıktan sonra 3 haftaya kadar bulaşıcı olabilir. Bu süre zarfında, bu evcil hayvanların diğer kedilerle, özellikle de yavru kedilerle etkileşime girmesine izin vermeyin.
  • Çoğu kedi, bir noktada kedi herpes virüsüne maruz kalır. Bazı kediler kronik taşıyıcılar haline gelebilir. Bir kedi, hiçbir belirti göstermeden hastalığı barındırabilirken, diğerleri, özellikle ameliyat veya pansiyon gibi stresli olaylar sırasında, yaşam boyunca artıp azalan belirtiler gösterebilir.
  • Tekrarlayan belirtiler yaşayan kediler için, stresi azaltmak ve belirli ilaç veya takviyeleri uygulamak yardımcı olabilir.

Veteriner hekimi ne zaman aramalıyım?

Evcil hayvanınız aşağıdaki belirtilerden herhangi birini gösteriyorsa veya evcil hayvanınızla ilgili herhangi bir endişeniz varsa, en kısa sürede veterinerinizi arayın:

  • Tedaviye rağmen tekrarlayan, kalıcı veya kötüleşen belirtiler
  • Solunum sıkıntısı belirtileri (örneğin, nefes alma zorluğu, açık ağız solunumu). Köpeklerin aksine, kediler genellikle nefes nefese kalmazlar. Bu bir solunum acil durumudur.
  • Azalmış iştah veya devam eden kilo kaybı
  • Islak, üretken öksürük (mukus üretir)
  • Tüy dökülmesi, deri dökülmesi (dökülme), deri ülserasyonu
  • Evcil hayvanınıza ilaç veremiyorsanız

İnsan sağlığıyla ilgili dikkate alınması gereken herhangi bir husus var mı?

Bu durumun insanlar için herhangi bir risk oluşturmadığı belirtiliyor.